Yazmak ihtiyacı doğduğunda yazmak gerekir. Yasakların çığ gibi büyüdüğü bir ülkede yaşamaktayız. Bugün itibariyle Youtube da yasaklandı. Önceden de yasaklanmıştı. Mahkeme kararlarıyla yasak getirmek çözüm olmadığı gibi yasayla da yasak getirmek çözüm değil. Benzer sözleri daha önce de belirtmiştim. Anayasa temel hak ve özgürlükleri düzenlemekle kalmamış, bunların koruma altına alınmasını da desteklemiştir. Fakat lafız yetmiyor malesef. İşte sadece yasalarla haklar sağlanamayacağı gibi yasaklar da sadece yasalarla getirilemez. İnsanoğlunu yönlendirmeyi kolaylaştıran teknoloji araçları hızla çoğalırken yasaklanmaları da aynı hızla devam etmekte. Unutulan şey şu evet yasaklar doğru değil; ancak bu yasaklara karşı çıkarken de neye karşı çıktığımızın bilincinde değiliz.
Yazmak ihtiyacı doğdu yazalım dedik, evet yazmak düşünceleri paylaşmanın araçlarından bir tanesi. Peki bizler günümüzde ne kadar düşünebiliyoruz? Düşünme yetimizi yeterince kullanabiliyor muyuz? Bu düşünce yetimizi kullanırken ne kadar muhakeme edebiliyoruz? En büyük problemimiz düşünmemek olsa gerek. İşte facebook, twitter ve youtube gibi araçlar insanlığı aynı noktada düşünmemeye iten, ya da düşüncelerini tek bir yönde toplayan araçlar halini aldı. Birisi bir paylaşım yaptığında doğruluğunu araştırmadan yanlışların paylaşımcısı halini alıyoruz. Muhakeme etmeden düşünmeden tartmadan söylemlerin esiri olmak doğru değil. Bizler bunun ayırdında olmalıyız.
Seçim dönemi bitti bitecek, bu dönem bizlere ne kazandırdı ne kaybettirdi? Hadi biraz düşünelim.
